|
||||||||||
Turistički prikaz Katalonije
Katalonija je jedna od sedamnaest autonomnih pokrajina koje čine Španiju
i jedna od četiri regije Sredozemne Španije, izdiferenciranih usled društvenih
kretanja u prošlosti i stepena privrednog razvoja. Smeštena je na severoistoku
Pirinejskog poluostrva. Njena površina je 32.114 km2. Na severu se graniči
sa Francuskom i Andorom, na istoku je Sredozemno mora, na jugu se graniči
sa pokraijonom Valensijom, a na zapadu sa Aragonijom. Obala Katalonije
duga je 580 km. Glavni grad je Barselona.
Katalonija je upravno podeljena na četiri provincije:
■ Provincija Barselona - glavni grad Barselona
■ Provincija Girona - glavni grad Girona
■ Provincija Leida - glavni grad Leida
■ Provincija Taragona - glavni grad Taragona Podeljena je i na 41 okrug
1987. godine, s tim što Val d'Aran ima veću
autonomiju od ostalih.
2.Prirodno-geografske karakteristike
2.1. Reljef
Katalonija se prostire od rta Kreus do ušća Ebra na dužini od 200 km sa
površinom od 32.000 km2. Zauzima 6,4 % površine Španije, a sastoji se
od tri celine: Pirineji, Katalonsko pobrđe sa obalom i dolina Ebra. Svaka
od ove tri celine ima svoje specifičnosti.
U reljefu ipak dominiraju Katalonske planine, koje svojim mediteranskim
pravcem pružanja, od severoistoka prema jugozapadu, štite obalu od prodora
hladnih vazdužnih masa jer se pružaju paralelno sa njom. Ove planine koje
pripadaju Pirinejskom planinskom lancu dostižu največu visinu od 1800
m i starije su od Alpa. Prvi sedimenti su stvoreni u obalskom basenu za
vreme paleozoika i mezozoika, a nabiranje je kulminiralo u eocenu. Centralni
deo Pirineja izgrađen je od prekambrijskih i paleozojskih metamorfita
preko kojih se na južnom delu, koji obuhvata i Katalonske planine, nalaze
mezozojski tercijarni sedimenti. Pod uticajem tektonskih i erozivnih pokreta
stvoren je složen i dinamičan reljef koga čine glacijalni i kraški oblici,
kao i fluvijalni i oblici reljefa nastali raspadanjem stena. Ove planine
odlikuju se odsustvom jezera, retkim, ali visokim planinskim prevojima
i bujičnim tokovima, poznatim pod imenom gaves, koji na pojedinim mestima
stvaraju vodopade. Poprečne rečne doline probijaju se uskim suteskama
kroz planinske vence, a takva je i dolina Ebra. Mnoge doline i zavale
su najgušće naseljene i kroz njih prolaze najvažnije saobraćajnice, kao
što je na severu dolina Ampurdena, a u zaleđu Barselone dolina El Vales.
Katalonske planine su nizijom reke Ebro podeljene na dva dela. Severozapadni
deo predstavlja granitno i kristalasto jezgro, dok je jugoistočni niska
granitna planina koja se strmo spušta prema obali Kosta Brave. Najviši
vrh je Monseny sa nadmorskom visinom od 1.779 m. Katalonske planine su
gole i izložene eroziji, a u rečnim dolinama ima šuma i poljoprivrednih
kultura. Naselja počinju na visini od 400 do 600 m.
Istočni Pirineji su pogodni za zimske sportove, kao što su alpsko skijanje
i planinarenje, pa ima puno turističkih centara, 12 ski centara sa 116
ski liftova, kapaciteta do 90.000 skijaša na sat i ski staze dužine 1.450
-2.600 metara.
Rečni tokovi koji dolaze sa Katalonskih planina nose velike količine erodiranog
materijala i talože ga na ušću u Sredozemno more, čime nastaje druga veća
celina u reljefu - obalske nizije, kao što su Ampurden, blizu državne
granice, nizija oko Barselone i na ušću Ebra. Ovi akumulacioni procesi
su veoma značajni za turizam zato što doprinose stvaranju dugih peščanih
plaža i pitomih pejzaža. Ovaj nizijski deo je pod vinovom lozom, maslinama,
povrćem i voćem, ali od početka 60-ih godina XX veka pod uticajem razvoja
turizma ovaj pejzaž je u velikoj meri izmenjen turističkom izgradnjom.
Na Katalonskoj obali nalaze se Kosta Brava i Kosta Dorada, koje su teritorijalno
povezane i u turističkom pogledu predstavljaju celinu. Pružaju se pravcem
severoistok-jugozapad u dužini od 200 kilometara. Kosta Brava se prostire
od špansko-francuske granice na severu do Barselone na jugu. Jedna je
od turističkih regija u Španiji sa najdužom tradicijom i jedna od najvažnijih
na Mediteranu.
2.2. Klima
Katalonija ima mediteransku klimu, ali sa velikim razlikama u temperaturi
između obalnog predela, sa dugim, žarkim i sunčanim letima i blagim, ali
kišovitim zimama, i unutašnjosti, koja ima kontinentalno-mediteransku
klimu sa hladnijim zimama i toplim letima. U obalnom delu krajem jula
i avgusta temperatura se kreće između 30° I 40° C. U februaru temperature
uz obalu mogu da dostignu vrednost od 12° do 13° C. U avgustu je izmerena
najveća temperatura morske vode od 25° C. U priobalju količina padavina
ne prelazi 900 mm, a zimi se javlja relativno kratko sušno i sunčano razdoblje
što pogoduje turističkom prometu. Planinsko poručje Pirineja ima klimu
visokih planina, sa temperaturom ispod nule i sa puno snega zimi, sa prosečnim
godišnjim padavinama preko 1.000 mm godišnje.
Tabela 1 - Vrednost temperature vazduha po mesecima 2002 - 2006. god.
2.3. Hidrografija
Dve najvažnije celine u hidrografiji Katalonije su reka Ebro i Sredozemno
more.
Reka Ebro izvire u Kantabrijskim planinama, a uliva se u Sredozemno more
na rtu Tortosa na području Katalonije. Njena dolina nalazi se između Mezete
na jugu, Pirineja na severu, Kantabrijskih planina na zapadu i Katalonskih
planina na istoku. Ima oblik trougla sa zemljištem srednje visine od 250
m. Postoji više shvatanja o njenom nastanku, jedni tvrde da je nastala
usled tektkonskih pokreta, drugi erozijom, teći misle da je obična sinklinala,
ali u svakom slučaju zavala Ebra spuštala se niz pravce tektonskih linija
za vreme eocena. Ova reka ima dosta pritoka sa susednih planinskih venaca,
posebno sa Pirineja. U dolini ove reke, gde se zemljište navodnjava, gaji
se vinova loza, razno voće, masline i dudovi. Na mestima koja su sušna,
kao što su bregovi i stepeničasti rubovi doline, zastupljena je stepa,
a negde i pustinja. Dolina Ebra je skoro naseljena.
Delta Ebra se nalazi na samom jugu Katalonije i prostire se na 320 km2.
U delti su dve luke Alfaks i Fangaz, veliki broj jezera i laguna bogata
ribom. Na većem delu obale uzgaja se pirinač. Ovo je ujedno najveća močvara
u Kataloniji, čiji je ekosistem njavažniji na celom zapadnom Mediteranu,
pa je 1993. godine delta Ebra proglašena za nacionalni park kako bi se
sačuvao biljni i životinjski svet ovog područja.
Karakteristike Sredozemnog mora koje su značajne za razvoj turizma su
intenzivno plava boja mora, providnost koja iznosi 32-60 m, a koja posebno
pogoduje ronjenju, podvodnom ribolovu i podvodnom osmatranju živog sveta,
i temperatura vode koja je u avgustu od 22° do 25° C, što je značajno
za rekreativni turizam.
2.4. Vegetacija
Obalni deo Katalonije odlikuje mediteranska vegetacija, a u ostalom delu
preovladavaju šume, naročito na vlažnijem severu, gde najviše ima hrasta
plutnjaka. Mediteransku vegetaciju karakterišu plantaže narandži, limuna,
maslina, šećerne trske, duda, pirinča. U sredozemnom delu očuvane su hrastove
šume u nižim delovima i borove šume, među koje spada i čempres - simbol
mediteranskog pejzaža. Ove šume su trostruko značajne za razvoj turizma:
ukrašavaju pejzaž, stvaraju hlad, koji je vrlo potreban u toku letnjih
vrućina, i obiluju smolom i drugim aromatičnim materijama, koje su značajne
za lečenje disajnih organa. Ovo je razlog što se sve više u mediteranskim
zimzelenim i četinarskim šumama razvija kamping turizam. Makija je specifična
vrsta meditersnke vegetacije, nastala degradiranjem šuma, čiji su grmovi
takođe aromatični. Treba spomenuti i palme, koje su nezaobilazni deo mediteranskog
pejzaža, kao što su prizemna palma i palma datula.
3.Društvene karakteristike
3.1. Stanovništvo
Prema službenim podacima Katalonija je 2005. godine imala 6.995.206 stanovnika,
što predstavlja 15,8 % od ukupnog broja stanovnika Španije. 6,8% od ukupnog
broja stanovnika u Kataloniji su imigranti.
Stanovništvo u glavnim gradovima provincija:
■ Barselona - 1.593.075 stanovnika
■ Taragona - 128.152 stanovnika
■ Leida - 124.709 stanovnika
■ Girona - 86.672 stanovnika
3.2. Jezik
Katalonski je jedan od tri službena jezika, priznat katalonskim statutom
autonomije, drugi službeni jezik je španski, a treći je aranski, koji
je dijalekt oksitanskog. U školama se predaje delimično na španskom, a
delimično na katalonskom. Regionali mediji su uglvnom na katalonskom,
a u poslovanju se traži da su sve informacije barem na katalonskom. Katalonski
postaje dominantan na službenom, kao i na akademskom nivou. Na taj način
se katalosnski jezik štiti od imigranata iz drugih delova zemlje.
Aranski jezik uživa posebnu zaštitu u okrugu Val d'Aran. Ovo je mala regija
sa oko 7.000 stanovnika, ali i jedino mesto gde aranski jezik ima službeni
status.
U poslednjih 20 godina znanje katalonskog je značajno napredovalo, pa
se danas 50,1 % stanovništva koristi katalonskim u svakodnevnom govoru.
Barselona je glavno sedište izdavaštva na katalonskom jeziku.
3.3. Saobraćaj
Katalonija ima razvijenu saobraćajnu infrastrukturu, razgranatu mrežu
autoputeva i puteva, te železničkih pruga. Četiri glavna aerodroma su:
međunarodni aerodrom El Prat, na 15 km od Barselone, aerodrom Girona,
kojeg koriste uglavnom low cost kompanije, aerodrom Reus, na sat vremena
od Barselone, aerodrom Sabadel, koji ne služi za komercijalni promet.
Glavne pomorske luke su Barselona i Taragona.
Katalonija ima mrežu puteva dugu oko 12.000 km, od čega su 962 km autoputevi.
Na području Katalonije izgrađena je prva železnička pruga uopšte na Pirinejskom
poluostrvu. Železnička linija između Barselone i Mataroa, duga 28 km,
puštena je u promet 28. septembra 1848. godine.
4. Barselona
Barselona ja glavni grad autonomne pokrajine Katalonije i istoimene provincije
Barselona na severoistoku Španije. Nalazi se na 41° 23' sgš i 2° 11' igd,
na obalama Mediteranskog mora, na nekih 120 km od Pirineja i granice sa
Francuskom, u dolini koja je okružena morem na istoku, planinskim vencem
Sijera de Koljserola na zapadu, na jugu rekom Ljobregat, a na severu rekom
Besos. Zauzima površinu od 10.039 km2.
Barselona je drugi grad po veličini na Pirinejskom poluostrvu koji se
najviše razvio u XX veku. Jedan je od glavnih evropskih centara, sa jednom
od glavnih mediteranskih luka, a aerodrom u Barseloni je drugi po veličini
u Španiji. To je veliki tranzitni, industrijski, a posebno lučlki grad.
Grad je takođe i bitna turistička destinacija i ima veoma bogato kulturno
i istorijsko nasleđe.
Grad Barselona se sastoji od 10 opština. Svaka opština je politički entitet
sa vlastitim nadležnostima. Teritorijalna podela je vezana za istorijske
transformacije grada. Većina gradskih opština je nastalo od starih zasebnih
opština i četvrti sa posebnim identitetom, koje su tokom XIX i XX veka
pripojene gradu Barseloni.
4.1. Pripodne karakteristike Barselone
U morfologiji Barselone izdvaja se njen polukružni položaj između brežuljaka
i reka tako da je dobro zaštićena, naročito na severozapadu. Predstavlja
plodnu i uglavnom široku naplavnu ravan koja je pogodna za poljoprivrednu
proizvodnju.
U centru grada se pod uticajem ljudskog faktora formirala mikroklima tako
da su u centru grada leti velike vrućine, a zimi je toplije nego u ostalim
delovima.
4.2. Antropogene turističke vrednosti
Antički i srednji vek - Stari grad Barselona bio je podeljen na tri dela:
Gotska četvrt, najstariji deo grada prepun ostataka iz rimskog perioda,
Ribera četvrt i Ravel četvrt.
Centar Barselone bio je današnji trg Sant Haume, okruglog oblika opasan
zidinama. Vredni ostaci iz kasnog srednjeg veka su katedrala Santa
Eulalaija, verovatno izgrađena od materijala sa rimskog trga, zatim kapela
u blizini trga Santa Haume koja je nastala od palate Menor što je bila
rezidencija Petra Ceremonijalnog.
U blizini trga Katalonija nalazi se crkva Svete Ane koja potiče iz rimskog
perioda.
Manastir Sant Pau del Camp je najlepši i najznačajniji hram rimske arhitekture
i nalazi se u Ravel četvrti.
Iz srednjovekovnog perioda treba istaknuti dela gotike. Obilazak dela
Barselone izgrađenog u gotskom stilu počinje sa trga Nova na kome su bile
rimske zidine, koje su štitile katedralu Santa Eulalia i Katalonski arhitektonski
fakultet čijim je izgledom bio zadivljen i sam Pablo Pikaso. Najznačajnija
građevina je katedrala koja potiče iz IV veka. U katedrali Santa Eulalia
nalazi se kripta, odnosno grobnica Santa Eulalia. Među delima gotičkog
peroida ističu se još i bazilika Santa Marija del Mar, karakteristična
po harmoniji i čistoći forme, sagrađena u XV veku, i crkva Santa Marija
del Pi koja se nalazi na istoimenom trgu - Plasa del Pi i posvećena je
Devici Mariji. U njima su bila umetnička dela uglavnom iz XIV i XV veka,
ali su mnoga stradala za vreme španskog Civilnog rata.
Las Ramblas - Las Ramblas je srce Barselone i jedna od najlepših ulica
na svetu. Njeno ime potiče od arapske reči rambla, koja znači pesak, pošto
je tu u XIII veku bilo korito reke koja je proticala duž zapadne strane
grada.
Ova ulica počinje trgom Katalonija, koji razdvaja stari i moderni deo
grada i na kome su se sastajali svi poznati umetnici ovog grada. Na ovom
trgu nalaze se dve velike fontane, zatim statua boginje Josepa Klare i
statua pastir Pabla Gargala. Na drugom kraju trga nalazi se spomenik Fransisia
Macie, koji je bio predsednik Katalonije.
Dalje niz ulicu Ramblas nalazi se trg Kapija mira na kome se nalazi spomenik
Kristofer Kolumba, visok 80 m. Unutar stuba na čijem vrhu se nalazi statua
je lift koji može dovesti posetioce do te statue sa čijeg vrha se pruža
predivan pogled na grad i more. Kolumbova desna ruka ispružena je u pravcu
mesta gde je do skoro stajala čuvena Santa Marija, jedan od brodova kojim
je veliki istraživač zakoračio u novi svet. Oko spomenika su Vladina vojna
zgrada, Lučki radni konzul, Vrhovni nautički klub, kao i pozorište Poliorama,
crkva Naše Gospe od Belena, zgrada Tabacos de Filipinas, kao i Moha palata
iz XVIII veka. Kristofer Kolumbo, Trg Kapijamira U ulici Ramblas nalazi
se Pia de la Bogueria, najlepša i najživlja pijaca Barselone.
Tu je i najpoznatija opera u Barseloni, Gran Teatre del Liceu, otvorena
1847. god. Ona je prošla kroz mnoge neprilike: požar 1861., posle koga
je obnovljena, zatim je jedan terorista bacio dve bombe u publiku prilikom
čega je eksplodirala samo jedna i usmrtila dvadesetoro ljudi, i još jedan
požar 1994., kada je samo fasada okrenuta ka uluici ostala sačuvana.
U ovoj ulici je i trg Pozorišta, na kome se nalazi spomenik posvećen pesniku
i dramskom piscu Frederiku Soleru i Glavno pozorište, prvo pozorište u
Barseloni sagrađeno zahvaljujući kralju Filipu II u IV veku.
Dalje niz ulicu nalazi se Muzej voštanih figura, gde sa nalazi preko trista
voštanih figura političara, naučnika, poznatih ličnosti iz sveta filma,
muzike,...
Na kraju ulice nalazi se drveni most koji posetioce može dovesti do Maramagnum
centra, gde se nalazi barselonski Akvarijum, jedan od najvećih i najpoznatijih
akvarijuma u svetu. U samom Akvarijumu se nalazi 80 m dug providan tunel
iz koga posetioci mogu posmatrati živi svet Sredozemnog mora koji sadrži
4.000 vrsta riba, sa glavnom atrakcijom -ajkulama. Sa brodića se može
razgledati obala i more oko grada.
Bolji doživljaj u razgledanju ovog dela grada pruža turistička žičara
koja vodi do tornja Svetog Sebastijana i Haume i do Miramara na obližnjoj
planini Monžuik.
Na kraji ulice se nalazi i Pomorski muzej koji datira iz 1941. god. Pored
mnogobrojnih izložbi koje se mogu videti, posetiocima se pruža izuzetan
doživljaj putovanja u uslovima simulirane podmornice.
Tu gde ulica izbija na more nalazi se Barselonska luka, koja je podeljena
na Staru i Novu luku i prilično je modernizovana što je podstaknuto Olimpijskim
igrama održanim u Barseloni 1992. god. Za njih se vezuje Olimpijski prsten
u Estada aveniji, koji se sastoji od Olimpijskog stadiona (ceremonija
otvaranja i zatvaranja i takmičenja iz atletike), palate Sant Jordi (sportska
hala sa 17.000 sedišta) i ] , Luka u Barseloni Galerija posvećena Olimpijskim
igrama. Povodom Olimpijskih igara je sagrađeno Olimpijsko selo, stambeni
deo grada, gde je i Olimpijska luka sa mnoštvom interesantnih barova i
restorana, kao i dve najviše zgrade u Barseloni, hotel Arts i toranj Mafre
visine 150 m.
Citadela park - Ovaj park je značajna atraktivnost Barselone, druga po
veličini zelena oblast u ovom gradu. Izgradnja je započeta 1715. god.,
a 1869. god. Citadela je dodeljena na upravu gradu kako bi se pretvorila
u park. On je 1888. god. iskorišćen za održavanje Svetske izložbe. Ovaj
park izuzetan je po svojim vrtovima, vodopadima, fontanama, jezerima,
spomenicima i mnogim zanimljivim građevinama. Skulpture koje simbolizuju
ovaj park su Desconsol i Gospođa sa kišobranom. Među ostalim skulpturama
iz XIX I XX veka izdvajaju se Fuxa, Limona, Clara - spomenik podignut
u čast katalonskim dobrovoljcima iz Prvog svetskog rata. Spektakularni
vodopad koji se nalazi u parku dizajnirao je Fontsere u saradnji sa Gaudijem.
U parku je Zoološki muzej iz 1888. god., Zelena kuća, napravljena od gvožđa
i stakla, Botanička bašta i Geološki muzej. U zgradi Katalonskog parlamenta
je bio Muzej umetnosti i arhitekture od 1900. do 1932. kada je pretvoren
u Parlament Katalonije, države koja je postojala do 1939. Posle toga ovde
je otvoren Muzej moderne umetnosti koji je postojao do 1980., nakon čega
je zgrada ponovo dobila ulogu Parlamenta. Zoološki vrt je još jedna vredna
atrakcij u parku Citadela. Poseban kuriozitet ovog vrta je albino gorila,
zvana Snežna Pahuljica, jedini poznati predstavnik ove vrste u svetu koja
je pronađena 1966. u Ekvatorijalnoj Gvineji i tada je imala samo tri godine.
2001. ustanovljeno je da boluje od raka kože i 2003. je preminula. Obilazak
ovog dela grada završava se Trijumfalnom kapijom, izgrađenom od crvene
cigle sa dekorativnim elementima koji prikazuju industrijsku i trgovinsku
slavu Barselone XIX veka.
Dela Antonija Gaudija - Antoni Gaudi, najoriginalniji od svih arhitekata,
svojim izuzetnim građevinama ostavio je poseban pečat izgledu Barselone.
Neobično lep kvart Gracija izgrađen je od stepenastih blokova koji se,
poput kamenih talasa, spuštaju ka obali. U samom centru ovog kvarta je
kuća Vinsens sa fasadom od plavih keramičkih pločica, prepoznatljive arhitekture.
Na obodu Gracije je katedrala Sagrada Familia ili Sveta Porodica, po mnogima
najlepša građevina Barselone i najznačajnije Gaudijevo delo. Ovaj hram
još onidj eprzoadvarjšeen, a godišnje prikupi oko 19 miliona evra samo
ulaznica. Gaudi je inspirisan religijom ceo svoj život Sagrada Familia
posvetio ovom projektu, koji u osnovi predstavlja neogotičku crkvu. Izgradnja
je započeta 1882., a treba da bude završena 2026. Gaudi je zamislio da
hram ima 18 tornjeva: 12 za apostole, 4 za evanđeliste i po jedan za Josipa
i Mariju. Hram je u obliku latinskog krsta, a ikone na fasadi svedoče
o celokupnom životu Isusa Hrista, a podeljen je u tri dela koji simbolično
predstavljaju njegovo rođenje, smrt i uskrsnuće. U unutrašnjosti se ističe
kripta koja se proteže između delova koji simbolizuju Hristovo rođenje
i smrt. Tu je i Gaudi Muzej u kome su makete, crteži i planovi hrama.
Sam Gaudi je sahranjen u svom remek-delu, u kapeli El Carmen, u kripti
hrama.
La Pedrera, što znači kamenolom, je ukras ulice Pasco de Garsija i remek
delo arhitekture. Fasada je od kamenih blokova, klesanih baš tu, a uporedo
sa tim gvožđari su oblikovali ograde terasa prema Gaudijevoj zamisli.
U sve se umešalo sveštenstvo protiveći se zahtevu arhitekte da na krov
postavi monumentalni kip Bogorodice od Rozarije. Pobožnog Gaudija je ovo
razočaralo, krov no kako je zgrada morala da se završi, krov je ukrasio
dimnjacima u obliku vitezova. Ova zgrada, bez ijedne oštre ivice je po
zaštitom UNESCO-a od 1984. Prvi sprat unutrašnjosti je prostor za izložbe,
a potkrovlje i krov su posvećeni Gaudiju, tzv. Gaudijeva oblast.
Kuća Calvet je danas restoran, a u prizemlju sadrži kancelarije i nameštaj
koje je dizajnirao sam Gaudi.
Kuća Batlje je palata napravljena u obliku šlema Sv. Đorđa, nacionalnog
sveca Katalonije. Njeno prizemlje i visoki parter liče na pećine, dok
neobični balkon predstavlja ružu izraslu iz tela nemani. Veliki deo fasade
prekriven je mozaicima od polomljenih keramičkih pločica- trendakis, tehnika
tipična za sva Gaudijeva dela. Krov je lučan i podseća na telo zmaja.
Meštani je nazivaju Časa dela Ossos, što znači Kuća od kostiju.
Palata Gvelj se nalazi u blizini ulice Las Ramblas i Gauujjev'u je pHo
veliko delo. Izgrađena je od kamena i gvožđa, ima dve kapije lučnog pod
je od cigli. Gaudi je izgradio zahvaljujući industrijalcu Euzabi Gvelju.
Krov je neobično uredjen, na vrhu palate je 20 različitih mozičnih skulptura
koje su dimnjake i ventilacione otvore pretvorile u umetnička dela. Pod
zaštitom je UNESCO-a. Park Gvelj je na brdu El Karmel. Još uvek nije dovršen,
a od 1923. javni je park u posedu grada. Inspirisan je britanskim parkovima,
pa odatle englesko ime park. Talasasti oblici, slični lavi, u bliku drveća,
dorskih stubova ili stalaktita ponegde su izdašno ukrašeni mozaicima od
polomljenih keramičkih pločica. U delu parka poznatog kao Salon hiljadu
stubova nalazi se fontana sa skulpturom iguane premazane bojom mozaičkog
karaktera. U parku je i jedna od najdužih klupa na svetu. Sa originalnih
i upečatljivih zgrada, sa neobičnim krovovima, pruža se neverovatan pogled
na Barselonu. Jedna od dve zgrade koje su završene je Gaudijeva kuća -
Muzej. Park je takođe pod zaštitom UNESCO-a.
Moderna Barselona - Iz potrebe da se grad proširi usled porasta broja
stanovnika nastala je Egzample četvrt, izuzetna iz dva razloga: zbog početka
sprovođenja modernog urbanističkog plana grada i što je najveća koncentracija
plastične umetnosti u svetu. Značajna atrakcija u ovoj četvrti je zgrada
Arena, zabavni i šoping centar iz 1900., i Eskorksador park u kome se
nalazi spomenik Žena i ptica, delo Huana Mira.
Dijagonalna avenija spaja po dijagonali dva kraja grada između planina
Monžuik i Tibidabo. Atrakcija ovog dela grada je stadion barselonskog
fudbalskog kluba sa preko 120.000 sedišta - Kamp Nou. U okviru stadiona
je i muzej sa stalnom postavkom klupskih trofeja, fotografija, sportske
opreme i audio-vizuelnom instalacijom.
Poslednje u nizu su Palata katalonske muzike, izgrađena 1908., i bolnice
Santa Creu i Santa Pau. .
Bolnica Santa Monžuik, Tibidabo i Pedralbes - Odmah pored luke je orao
visoko 173 m sa koga se pruža predivan pogled na grad. Ovo je jedan od
najvećih i najlepših parkova u Evropi, u kome se nalazi zamak iz 1694.
koji danas predstavlja Vojni muzej. U parku su i Nacionalna palata d'
Espanya, od 1934. sedište Katalonskog nacionalnog muzeja umetnosti, Špansko
selo, splet različitih stilova španske arhitekture, i Magične fontane,
koje su atrakcija zbog svoje grandiozne igre uz muziku i sa svetlima različitih
boja i nijansi sa skoro 5.000 lampi, a koja u sekundi ispusti 2.400 litara
vode. Ovde je i pozorište Grec, amfiteatr izgrađen po uzoru na Epidaurus.
Sa druge strane grada je Colserola Siera sa najvišim vrhom Tibidabom.
Do nje se dolazi tramvajem, i to je jedina preostala tramvajska linija
u gradu koja vodi posetioce do žičare, koja vodi do vrha na visini od
preko 500 m. Na Tibidabu je toranj Coleserola, komunikacioni toranj visok
288 m, koji služi kao vidikovac.
Rezidencijalnu oblast Pedralbes osnovala je četvrta i poslednja žena Džejmsa
II, Elisenda de Montcada. U sastavu oblasti je manastir Pedralbes sa manastirskim
muzejom i Pedralbes palata, u kojoj je Muzej dekorativne umetnosti i Keramički
muzej, jedan od najvećih tog tipa u Španiji.
Muzeji - Od muzeja koji nisu pomenuti treba istaknuti:
Istorijski muzej grada sa eksponatima koji predstavljaju istorijske i
kulturne promene mediteranskog područja i izložbu pod nazivom ''Pariz
-Barselona'', koja je organizovana u saradnji sa Muzejem Pikaso iz Pariza.
Muzej Pikaso je otvoren 1963. i sadrži 3.800 dela ovog izuzetnog slikara.
U muzeju se nalaze slike naslikane od 1917. pa do kraja njegovog života.
Miro Fondacija se nalazi na plannini Monžuik. Prostorije ovog muzeja raspoređene
su u krug oko centralnog terena i prirodno su osvetljene preko prozora
na krovu. 1977. dobio je nagradu Evropskog konzulata za najbolji muzej.
4.3. Manifestacije
Od najpoznatijih festivala i manifestacija koje obeležavaju Barselonu
izdvajaju se sledeći:
• Festival Santa Merse - praznik grada u čast svetice
koja štiti Barselonu, a obeležava se 24 - og septembra.
• Povorka tri kralja (mudraca) - Magos dolazi u grad
brodom i paradira oko grada bacajući slatkiše deci, mladima i starima
koji se nalaze u gomilama da bi propratili ovaj događaj koji se odigrava
5 - og januara.
• Karneval - Proslavlja se u februaru sa velikom paradom
i vatrometom u blizini Colles de Dracs. Učesnici i gošće obučeni su u
najluđe kostime.
• Semana Santa - ovaj festival uključuje religijske povorke
oko Calle Carme. Održava se u gotskoj četvrti Barselone, gde hiljade ljudi
nose Isusa ka katedrali praćeni zvukovima bubnjeva i truba. Održava se
u aprilu.
• Sant Jordi - tradicionalan praznik kada muškarci i
žene razmenjuju ruže za knjige. Održava se 23. aprila.
• Festa de la bicicleta - dan kada hiljade ljudi ostavljaju
kola i motore i voze bicikle. Održava se u maju.
• Trobada Castellera - glavna atrakcija ovog festivala,
koji se održava u junu, je kula od ljudi na čijem vrhu često stoji dete.
• Festival del Grec - veliki letnji festival umetnosti,
pozorišta, igre, muzike, koji se održava u Poble Espanyol, u Placa del
Rei, u Palau de la Musica i u drugim parkovima širom Barselone. Vreme
dešavanja je mesec
jul.
• Festa Major de Gracia - festival propraćen igrom, muzikom,
pićem, vatrometom u kome se lokalne ulice takmiče za najbolje dekoracije.
Vreme održavanja je mesec maj.
• Festival barselonski ulične umetnosti - festival muzike,
igre i pozorišta, u toku koga učesnici svoje performanse izvode na ulicama
Barselone.
• Nova Godina - doček Nove Godine propraćen je brojnim
žurkama i zabavama širom grada. Običaj je da se pojede 12 zrna grožđa
u poslednjih 12 sekundi da biste imali sreće tokom narednih 12 meseci.
Ostali festivali vredni pomena su: Sonar Festival, festival muzike i multimedijalne
umetnosti, Barselonski festival gitare, Ciutat Vella Flamenco Festival,
tradicionalni festival flamenka, Festival svetske muzike, Međunarodni
džez festival i Međunarodni festival nezavisnog filma.
4.4. Oblici turizma
Barselona raspolaže sa više od 4 km gradskih plaža. 90-ih godina obnovljene
su plaže i obale što je jedna od najznačajnijih transformacija Barselone.
Plaže San Sebastian, La Barceloneta, Nueva Icaria, Bogatell, Mar Bella
i Nueva Mar Bella, svake godine okupljaju oko 7 miliona kupača iz svih
delova sveta. Ovaj kompleks plaža sadrži sve objekte i usluge koji su
potrebni za kvalitetan kupališni, sportsko-rekreativni i zabavni turizam.
Luka je dobro uređena i predstavlja jedno od najživljih mesta u gradu
što pogoduje razvoju nautičkog turizma.
Barselona je okružena brdima. Brdo Monžuik je uređeno za vreme Olimpijskih
igara i u na njemu su jedni od najposećenijih muzeja, bašta, sporstkih
terena što je dobra osnova za sportsko-rekreativni i kulturni turizam.
Dok je Tibidabo osmišljen kao zabavni park i predstavlja deo grada sa
velikim ekološkim značajem, to su pluća grada i idealan je za šetnju u
prirodi, odmor i rekreaciju.
S obzirom da je Barselona raskrsnica kopnenih i vodenih puteva, pa je
u ovom gradu razvijen tranzitni, kao i kongresni i poslovni turizam.
Na osnovu arhitektonskog bogatstva Barselone razvijen je kulturni turizam,
a s obzirom na veliki broj manifestacija i manifestacioni turizam.
4.5. Smeštajni kapaciteti
Kosta Brava i Kosta Dorada su na drugom mestu u Španiji po obimu hotelskih
smeštajnih kapaciteta, odmah iza Balearskih ostrva. 1970. ovde je bilo
122.000 hotelskih ležaja, odnosno 22,4 % svih Španskih hotelskih kapaciteta,
a prema podacima iz 1998. zabeleženo je 218.000 hotelskih ležaja, što
iznosi porast od skoro 80%.
U Barseloni se nalaze 353 hotela, odnosno 34.000 ležaja, 37 hostela i
pansiona i 11 hostela za mlade.
4.6. Turistički promet
Zbog investicija u turističke kapacitete, infrastrukturu, rekreativne
i kulturno-zabavne sadržaje povodom Olimpijskih igara 1992.godine, došlo
je do intenzivnog povećanja turističkog prometa. Ujedno je promovisana
Barselona kao domaćin Olimpijade, što je učinilo da ovaj grad bude turistički
atraktivniji.
Inostrani turizam je znatno dominantniji u odnosu na domaći, a zbog blizine
granice sa Francuskom, Francuzi su najbrojniji inostrani gosti i čine
skoro polovinu inostranih turista.
U 2001. godini Barselonu je posetilo oko 3,4 miliona turista koji su ostvarili
oko 8 miliona noćenja. Prosečna dužina boravka je 2 do 2,5 dana, s obzirom
da je Barselona centar gradskog, kulturnog i tranzitnog turizma.
Zaključak
Katalonija, kao regija Mediteranske Španije, zbog svoje povoljne klime,
razlika u reljefu, visokih Pirineja, sa jedne strane, i peskovitih plaža
sa druge strane, pogodna je za razvoj, kako planinskog tako i primorskog
turizma.
Barselona, kao glavni grad ove regije, obiluje kulturnim motivima, pa
je kulturni turizam dominantan vid turizma. Možemo reći da je Barselona
jedna od najtraženijih turističkih destinacija u Evropi, čemu u prilog
ide i ogroman broj turista koji godišnje poseti ovaj mediteranski grad.
LITERATURA:
1. Rubić I., Petrović R., Medarić J., Stražić Ž., Geografija svijeta, druga knjiga, Zagreb, 1954.
2. Vasović M., Jović Ž., Važnije turističko-geografske regije Evrope, Beograd, 1982.
3. Dr. Davidović R., Regionalna geografija, Geografske regije evropskih država, knjiga II, Novi Sad, 1999.
4. Turistički vodič: All Barcelona, 2006.
5. http://sr.wikipedia.org
6. http://www.booking.com
7. http://www.museupicasso.bcn.es.
8. http://www. znanje.org
9. Zvanični veb sajt Barselone
preuzmi
seminarski rad u wordu » » »
Besplatni Seminarski Radovi